Over deze blog heb ik lang getwijfeld of ik hem moest schrijven. Waarom? Dit is een onderwerp in de categorie ‘het is nooit goed’. Iedereen denkt hier een mening over te moeten hebben en wat je ook doet links of rechtsom kan je het nooit goed doen.
Ik heb uiteindelijk tot 3 keer toe gemiddeld een jaar lang borstvoeding gegeven en ik neem je dan ook graag mee in mijn overwegingen ervaringen en tips.  In deze blog de start van mijn borstvoedingsavontuur. In volgende blogs zal ik je meenemen in praktische tips en mijn ervaringen bij nr 2 & nr 3.

Overwegingen vooraf
Toen ik zwanger was, wist ik al vrij snel dat als het mogelijk zou zijn ik graag borstvoeding wilde geven. Ik heb te kampen met diverse allergieën en in mijn jeugd was ik een eczeem- patiëntje. Onderzoeken op dit vlak zijn niet eenduidig en het staat niet onomstotelijk vast dat borstvoeding dit helpt voorkomen of de kans hierop verkleint. Onomstotelijk of niet, als borstvoeding ook maar het kleinste beetje zou helpen om de kansen bij de newborn te verkleinen op deze perikelen wilde ik dat op zijn minst proberen. Dus ik ben erin gestapt met het idee als het mogelijk is, dan is dat mooi en dan kan ik in ieder geval mezelf nooit verwijten dat ik niet het maximaal mogelijke heb gedaan voor de gezondheid van mijn kind.

Milestone
En dan ben je bevallen en wordt dat kleintje voor het eerst aangelegd (zo snel al een eerste mijlpaal). Dit was allemaal een van de onderdelen in de grote roes waarin ik me bevond en kan je dan ook niet vertellen of dat nou heel goed ging of niet. Ik had geen cursus gedaan (ik had namelijk bedacht dat de kraamhulp vast wel kon helpen) en dus ook geen idee. Maar goed, ik was vrij snel thuis en dus ook serieus van start gegaan met de voeding. Helaas dit was niet zo makkelijk als gedacht. Na veel oefenen lukt het om de kleine goed aan te laten happen, YES! En dan blijkt zoonlief de meest aartsluie baby die bestaat... Hoe we daar achter kwamen, nou meneer dacht dat met twee keer nippen de melk er wel uit zou spuiten. Nou jammer voor hem maar niks bleek minder waar. Bij mij moest de boel even op gang komen en dat ging op deze manier niet zomaar lukken. Maar onder het mom de aanhouder wint, ben ik door blijven gaan. En ondanks dat ik een volhardend typje ben (voeden mag best 1,5 uur duren), heb ik na enkele dagen toch maar een professionele kolf laten komen).

RELAX
Ik kon me onder het hele gebeuren vrij goed ontspannen, maar zoonlief ook. Zelfs de kraamhulp had ze nog nooit eerder zo lui meegemaakt. Meneer vond het wel fijn aan mama haar borst en viel dan ook na een beetje voeding gelukzalig in slaap. De trucjes mutsje af, onder de voetjes kietelen in het handje wrijven was hij totaal niet van onder de indruk. Uiteindelijk moesten we meneer tot aan zijn luier uitkleden om hem wakker te houden tijdens de voeding, maar zelfs daar kon hij niks op uit doen.

Aanleggen, voeden, kolven, voeden, slapen
Dit riedeltje heb ik vervolgens trouw (met hulp van manlief) enkele dagen volgehouden. En na enkele dagen zwoegen in overleg met de kraamhulp besloten om toch een beetje kunstvoeding te geven (deze is ook in klein-verpakking te koop bij de apotheek). De voeding was niet alleen voor mij vermoeiend maar ook voor zoonlief en wat hij binnenkreeg, woog niet op tegen de energie die het koste. Dus kunstvoeding erin, veel laten slapen en enkel bij papa en mama op de arm en op kracht komen. Dat was onze missie 2 dagen lang... en die missie was uiteindelijk geslaagd. Ons meneertje kwam weer aan en een week na de bevalling lukte het me (eindelijk) om volledig zelf BV te geven.

Onverwachte pluspunten
Omdat ik moest kolven, kreeg meneer ook gekolfde melk en kon ondanks dat hij BV zou krijgen (want ik bleef eigenwijs volhouden dat het zou gaan lukken) alvast wennen aan een flesje. Iets waar we achteraf erg blij mee waren!

Zij maakt het verschil
Dit hele proces en diverse keuzes die gemaakt moeten worden, was niet mogelijk geweest zonder onze kraamhulp. 0m mij heen vele verhalen gehoord, maar een goede kraamhulp maakt wel verschil. Waarbij ik graag de kanttekening plaats, dat de onze meeging in onze wens dat ik BV wilde, als ik het op had willen geven had zij hier ook volledig achter gestaan en zou ze ons net zo goed op alle vlakken hebben geholpen

In deze blog vind je diverse praktische tips.

Lfs Annika